Oef, het lag op het puntje van mijn tong. En wat wilde ik het graag zeggen! Maar… geleerd van dr. Maya Angelou: ‘When you know better, do better’. Dus ik zei het niet, met enige weerstand.
Laatst was er een kennis op bezoek. Ze zei tegen Lizzy: ‘Als je de bal in het doel gooit, krijg je een koekje’. Ik sloeg hier meteen op aan door tegen Lizzy te zeggen dat het helemaal niet uitmaakt of het lukt of niet en dat een koekje daar niks mee te maken heeft. We aten allemaal een koekje, zonder daar iets voor te hoeven doen.
Voorwaardelijke liefde, gaan wij niet doen bij VrijWijs.
Keuzes gemaakt op basis van angst: 'We gaan nu weg, ook als je niet komt'. Een kind gaat daarmee een keuze leren maken gebaseerd op angst en niet op vertrouwen (in zichzelf en de ander). Terwijl het juist zo belangrijk is om een kind (zelf)vertrouwen mee te geven. In verbinding blijven met elkaar is hierin key.
Keuzes gemaakt op basis van belonen of straffen.
Dit is van korte duur als je het mij vraagt en zó niet helpend! Want wat als de beloning ineens ophoudt? Als er ineens niemand meer juicht als je voor de 10e keer een 8 hebt gehaald voor je toets? Wat als de ‘straf’ niks meer doet? Of wat als het kind zich hierdoor (soms) letterlijk buitengesloten voelt en daarmee zijn/haar gevoelens worden gepasseerd?
Al dit zijn voorwaarden. Voorwaarden gebaseerd op straffen en belonen. Het zijn patronen die diep in ons zitten. Maar deze patronen dienen onze superhelden niet. Bij VrijWijs zullen wij dan ook altijd uitgaan van de intrinsieke motivatie en onze waarden hierin laten terugkomen: Vrijheid, vertrouwen en verbinding. Want als deze waarden nieuwe patronen worden, gaan de superhelden vanuit vertrouwen zelf nadenken, aanvoelen, grenzen aangeven en begrijpen en handelen vanuit (zelf)liefde.
Cartoon van Zaza (Klaas Storme)